Manamey Nee |
|---|
மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
வாழ்க்கை பாதையில்
மேடு பள்ளங்கள்
வரலாம் அதனால் வாழ்வே
வாடிப் போகுமோ
மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
வாராத செல்வங்கள்
வாழ்வினில் வந்தாலே
சேராத சொந்தங்கள் சேர்ந்தாடுமே
இல்லாமல் போனாலே
ஏழையாயும் ஆனாலே
தன் தேக நிழல் கூட பகையாகுமே
தன் கையே வாழ்விலே
தக்க துணை ஆகுமே
தன் கையே வாழ்விலே
தக்க துணை ஆகுமே
இருள் போனால் ஒளியாகும்
மரமே பழுத்தால் பறவைகள்
கிளையில் பாடுமே
மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
நாட்டுக்கு நாள்தோறும்
உழைத்திடும் நல்லோரை
எல்லோரும் மலர் தூவிக்
கொண்டாடுவார்
எந்நாளும் தேயாத
காவியக் கதையாகி
சரித்திரப் பொன்னேட்டில்
உயிர் வாழுவார்
தெய்வீகம் என்பது அன்பு
செய்து வாழ்வது
தெய்வீகம் என்பது அன்பு
செய்து வாழ்வது
விதையாகி விழும் போது
பயிராய் கதிராய் உலகினில்
அறங்கள் தழைக்குமே
மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
வாழ்க்கை பாதையில்
மேடு பள்ளங்கள்
வரலாம் அதனால் வாழ்வே
வாடிப் போகுமோ
மனமே நீ துடிக்காதே
விழியே நீ நனையாதே
Manamae Nee Thudikkaadhae
Vizhiyae Nee Nanaiyaadhae
Vaazhkkai Paadhaiyil
Maedu Pallangal
Varalaam Adhanaal
Vaazhvae Vaadi Pogumo
Manamae Nee Thudikkaadhae
Vizhiyae Nee Nanaiyaadhae
Vaaraadha Selvangal
Vaazhvinil Vandhaalae
Seraadha Sondhangal Serndhaadumae
Illaamal Ponaalae
Ezhaiyum Aanaalae
Than Dhega Nizhal Kooda Pagaiyaagumae
Than Kaiyae Vaazhvilae
Thakka Thunai Aagumae
Than Kaiyae Vaazhvilae
Thakka Thunai Aagumae
Irul Ponaal Oliyaagum
Maramae Pazhuthaal
Paravaigal Kilaiyil Paadumae
Manamae Nee Thudikkaadhae
Vizhiyae Nee Nanaiyaadhae
Naattukku Naal Thorum
Uzhaithidum Nallorai
Ellorum Malar Thoovi Kondaaduvaar
Ennaalum Thaeyaadha
Kaaviya Kadhaiyaagi
Sarithira Ponn Yettil Uyir Vaazhuvaar
Dheiveegam Enbadhu
Anbu Seidhu Vaazhvadhu
Dheiveegam Enbadhu
Anbu Seidhu Vaazhvadhu
Vidhaiyaagi Vizhum Podhu
Payiraai Kadhiraai Ulaginil
Arangal Thazhaikkumae
Manamae Nee Thudikkaadhae
Vizhiyae Nee Nanaiyaadhae
Vaazhkkai Paadhaiyil
Maedu Pallangal
Varalaam Adhanaal
Vaazhvae Vaadi Pogumo
Manamae Nee Thudikkaadhae
Vizhiyae Nee Nanaiyaadhae
