ஆத்தாடி அல்லிக் கொடி
பூத்தாடும் மல்லிச் செடி
காலம் தோறும் பூப் பூக்கும்
கேட்கும் போது தேன் வார்க்கும்
கையில் ஏந்து கொத்தோடு
காதல் பொங்க முத்தாடு
தாளாது மோகங்கள் தீராது
பூ மேனி தூங்காது வாட

ஆஅ

ஆத்தாடி அல்லிக் கொடி
பூத்தாடும் மல்லிச் செடி

ஈரமான ஆடைதான்
பாரமாகக் கூடுதே
ஓசை செய்யும் நீர் அலை
ஆசை நெஞ்சைத் தூண்டுதே
கூச்சம் இன்றி ஜோடியாய்
நீச்சல் போடும் வேளைதான்
நானும் நீயும் காணலாம்
நாளும் கிருஷ்ண லீலைதான்

வாடாமல் நான் இங்கு வாட
இன்பம் வாராதோ நீ என்னைக் கூட
உந்தன் தோள் மேல் சாய
வெள்ளம் தேன் போல் பாய

ஆத்தாடி அல்லிக் கொடி
பூத்தாடும் மல்லிச் செடி
காலம் தோறும் பூப் பூக்கும்
கேட்கும் போது தேன் வார்க்கும்
கையில் ஏந்து கொத்தோடு
காதல் பொங்க முத்தாடு
தாளாது மோகங்கள் தீராது
பூ மேனி தூங்காது வாட

ஆஅ

நேற்று வந்த நாயகி
ஆற்றில் மூழ்கி ஓடினாள்
நீண்ட கால காதலி
நெஞ்சில் நின்று ஆடினாள்
வாரி வாரி என்னை நீ மார்பில் மெல்லத் தாங்கிடு
பாரிஜாதப் பூக்களில் ஊறும் தேனை வாங்கிடு

மேன் மேலும் மோகங்கள் கூட
நெஞ்சில் ஏதேதோ எண்ணங்கள் ஓட
என்னை நீ தான் தீண்ட
உன்னை நான்தான் வேண்ட

ஆத்தாடி அல்லிக் கொடி
பூத்தாடும் மல்லிச் செடி
காலம் தோறும் பூப் பூக்கும்
கேட்கும் போது தேன் வார்க்கும்
கையில் ஏந்து கொத்தோடு
காதல் பொங்க முத்தாடு
தாளாது மோகங்கள் தீராது
பூ மேனி தூங்காது வாட

ஆஅ

ஆத்தாடி அல்லிக் கொடி
பூத்தாடும் மல்லிச் செடி