முத்து முத்து மகளே
முகம் காணாத மகளே
மாதங்கள் பத்து மனதினில்
சுமந்து கற்பனையில் பெற்ற
கண்மணியே நான் உனக்கு
கவிதையில் எழுதும் கடிதம்

எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம் எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம் வானத்து மலரே
வையத்து நிலவே
வாழ்க்கையின் பொருளே
வா எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்

மலடியின் மகளே
மகள் என்னும் கனவே
மடியினில் விழ நீ வா
எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்

பாறையில் மலர்ந்த
தாமரையே இரவினில் எழுந்த
சூரியனே எழாமலே எழும் நிலா
நீயே எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்
எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்

முன்னூறு நாள்
கர்ப்பத்திலே வாராத பெண்
நீயடி எந்நாளுமே நான்
பொம்மை தான் என்றாலும்
தாய் தானடி

உலாவும் வானம்
பாடியாய் பண்பாடி வாழ்க
கண்ணே புறாவை போல
சாந்தமாய் பண்பாடு
போற்று பெண்ணே

நாளொரு மேன்மை
நீ பெறுவாய் நான் பெற்ற
இன்பம் யார் பெறுவார்
பெறாமலே பெறும் சுகம்
நீயே எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம் எழுதுகிறேன்
ஒரு கடிதம்

சிந்தாமணி என்
கண்மணி சிற்றாடை நீ
கட்டடி என் மாளிகை
முற்றத்திலே பொன்
ஊஞ்சல் நீ ஆடடி

குலாவும் அன்பு
கோகிலம் எங்கேயும்
கானம் பாட கனாவில்
கூட சோம்பலே இல்லாமல்
ஞானம் தேட

நல்லவளாக நடை
போடு வல்லவள் ஆகிட
தடை ஏது விழாமலே விழும்
மழை நீயே எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம் எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம்

எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம் எழுதுகிறேன் ஒரு
கடிதம் பொல்லாதது உன்
பூமி தான் போராட்டம் தான்
வாழ்வடி கொல்லாமலே
கொல்வாரடி குற்றங்கள்
சொல்வாரடி

வராத துன்பம்
வாழ்விலே வந்தாலும்
நேரில் மோது பெறாத
வெற்றி இல்லையே
என்றே நீ வேதம் ஓது
ஊமைக்கும் நாக்குகள்
வேண்டுமடி உரிமைக்கு
போரிட தேவையடி
தொடாமலே சுடும்
கனல் நீயே

வானத்து மலரே
வையத்து நிலவே
வாழ்க்கையின் பொருளே
வா எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்

மலடியின் மகளே
மகள் என்னும் கனவே
மடியினில் விழ நீ வா
எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்

பாறையில் மலர்ந்த
தாமரையே இரவினில் எழுந்த
சூரியனே எழாமலே எழும் நிலா
நீயே எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்
எழுதுகிறேன் ஒரு கடிதம்