காலம் மழைக் காலம் தானோ
காற்று புயலானதோ
நேசம் குறையாமல் வாழும்
நெஞ்சம் போராடுதோ
கணவன் மனைவி குடும்ப வாழ்க்கை
கலைந்து போக கண்ணீரில் மிதக்கும்

காலம் மழைக் காலம் தானோ
காற்று புயலானதோ

ஒரு நூலில் மாலை போலே
உருவான பூக்களே
இதழ் வாடி வாடி இன்று சருகாகிப் போனதே
நாயகன் நாயகி அன்றில்கள் போல்
வாழ்ந்ததோர் வாழ்க்கை தான்
கானல் நீர் போல்
தேவன் தேவி காதல் மேவி
வாழ்ந்த நாட்கள் கனவாகிப் போக

காலம் மழைக் காலம் தானோ
காற்று புயலானதோ
நேசம் குறையாமல் வாழும்
நெஞ்சம் போராடுதோ

இவள் தாயின் தோளில் சாயும்
அழகான பைங்கிளி
மண மாலை சூடும் நாளை
எதிர் பார்த்த பூங்கொடி
ஆசையின் ஊஞ்சலில் ஆடிய மான்
இந்த நாள் இங்கு தான் வாடினாள் ஏன்
தாயும் சேயும் ஊமை போலே
வார்த்தை ஏதும் பேசாமல் தவிக்க

காலம் மழைக் காலம் தானோ
காற்று புயலானதோ
நேசம் குறையாமல் வாழும்
நெஞ்சம் போராடுதோ
கணவன் மனைவி குடும்ப வாழ்க்கை
கலைந்து போக கண்ணீரில் மிதக்கும்

காலம் மழைக் காலம் தானோ
காற்று புயலானதோ