சட்டங்களை
கல்லில் வெட்டி வைத்தால்
நூறு ஆண்டை மாறாது
வேடிக்கை பார் பெண்ணே
என்று சொன்னால்
என் வாழ்க்கையோ கேட்காது

சொல்லே
என்னாவேன் நீ இல்லாமல்
ஓர் நொடியிலே
எந்தன் பூமியே கீழ்மேலாய்

கல் ஒன்றாய் நானா
சொல் இன்றி நான் போவேனா
உள் கோபம் கொண்டேன் தானா
நாவின்றி ஆவேனோ
சொல் பேச்சேபேச்சே

திறக்காமல் உரைக்காமல்
போனால் ஓ அழிந்தன்றோ போவேன்
நாவின்றி ஆவேனோசொல் பேச்சே

காலில்லாமல் என்னைச் செய்
விண்ணோடு ஏறும் பறவை நான்
இவள் சிறகை முறிக்காதே
அவ் வான்மேல் போகத் தானே நான்
இவை எல்லாம் மெய்தானாஊமை நானா

நான் உயிரில்லாமல்
சாம்பல் அன்றோ ஆவேன்
நாவின்றி ஆவேனோ
சொல் பேச்சேபேச்சே

நான் கேட்பேன்
வருகின்ற சாவைக் கேட்பேன்
ஒரு வார்த்தை சொல்லப் பார்ப்பேன்
நாவின்றி ஆவேனோ சொல் பேச்சே
நாவின்றி ஆவேனோ
சொல் பேச்சேபேச்சே