யாவும் நீதானே
நீ போனால் என்னாவேன்
ஏதும் புரியாமல் கண்ணீரில்
கரைந்தேனே

தாய் என்னை
தோள் மேல் சுமந்தாலே
தாயும் சேர்த்தே உன்
தோளில் சுமந்தாயே
நாள் எல்லாம் துன்பம்
நிறைந்தாலும் தந்தை
நெஞ்சை உலகங்கள்
அறியாதே

உயிரே உனையே
உணர்ந்தேன் நானே உயிரே
உனையே உணர்ந்தேன் நானே

வந்தேன் பிழையாக
வழி எங்கும் சுமையாக
இந்நாள் வலி உந்தன்
கண்ணில் அட இங்கே
இது போக இவை எல்லாம்
சரியாக நின்றேன் வழி
இல்லை முன்னில்

காலமே நீயோ
மாறவே தலையின்
விதியை நானும் என்ன
செய்ய காயமே ஏனோ
போதுமே என் தந்தை
கண்ட துன்பம் இங்கு
போதும்

உயிரே உனையே
உணர்ந்தேன் நானே உயிரே
உனையே உணர்ந்தேன் நானே