செத்து போச்சு மனசு...
செவிடு ஆச்சு பூமி...
குருடு ஆச்சு சாமி
யாரை நானும் கேப்பேன் இந்த பூமி பந்துல
என விட்டு போன நீயும் எங்கு தெரியல

செத்து போச்சு மனசு...
இருள் இங்கு ஆச்சு நிலா எங்கு போச்சு
யாரை நானும் கேப்பேன் அட விதியே சொல்லிடு

மரம் ஆனா செடியை தோழில்
எப்படி சுமப்பது
செத்து போச்சு மனசு...
செத்து போச்சு மனசு...

அட நின்னு உறங்க கூடத்தான் இந்த மண்ணில் இடம் இல்லை
மர கிளையில் தங்க போனாலும் அட பறவையும் அங்கு விட வில்லை
செத்து போச்சு மனசு...
செத்து போச்சு மனசு...

காக்க குஞ்சி போல கரையாத காலம் இல்ல
மரத்து கீழ நிக்கும் நீயும் நிமிர்ந்து கூட பக்க வில்லை
முடியாது என்று ஆனா போதும் நான் முயன்றுதான் தோர்கிறேன்
விடியாது என்று ஆனா போதும் நான் கிழக்கையே பார்கிறேன்

இறக்கையின் தீர்ப்பில் நான் குற்ற வாழிய
அதை திருத்தி எழுத யாரும் இல்லையா
செத்து போச்சு மனசு...
செத்து போச்சு மனசு...

என்ன போல ஜீவன் எல்லாம் ஒதுங்கி கொள்ள இடமும் இல்ல
உன்ன விட வாழ்வில் எனக்குன்னு யாரும் இல்ல
என் மீதினில் மோதும் காத்து...

என் மீதினில் மோதும் காத்து...
அது பாவத்தின் இராமே
உன் மீதினில் சாயும் பொது
என் சாபங்கள் தீருமே

குடைகளை கண்டு மழையும் வானில் நிர்க்கத்தே
தடைகளை கண்டு வாழ்க்கையும் பாதியில் முடியாதே
செத்து போச்சு மனசு...